Lees en luister over onze ervaringen in de Stiefgoed praktijken én is ons dagelijkse leven in een samengesteld gezin.
On demand en speciaal voor professionals.
Inspirerend, vernieuwd en geaccrediteerd (4PE).
Zo ongeveer een maand geleden stapten ze bij me binnen in mijn praktijk; Sonja en Joris. Ik ging er van uit dat zij een hulpvraag hadden voor hun nieuw samengestelde gezin maar t bleek anders: Sonja en Joris zijn ex-partners…
Vroeger dacht ik: Zomertijd, wintertijd, de klok verzetten, een uur achter of vooruit, welke grapjas heeft dat verzonnen? Alles raakt hier flink verstoord, zo ook het ritme van het gezin, laat staan mijn eigen ritme, diep vanbinnen. Kijk, ik weet…
Deze dag is een heel mooi initiatief van Giel Beelen ter nagedachtenis aan zijn overleden zus. Een dag om je broer of zus te laten weten hoeveel ze voor je betekent. Voor mij is het vanzelfsprekend dat ik dan denk aan mijn eigen broer, met dezelfde ouders en uit hetzelfde nest. Tegenwoordig moet ik ook wel vaak denken aan alle andere varianten van broers en zussen; halfbroer of zus, adoptie broer of zus en steeds meer en meer ook de stiefbroer of zus. Mijn eigen kinderen groeien op in ons samengesteld gezin met nog 2 stiefbroers en 1 stiefzusje en aan de kant van hun papa ook nog eens een stiefbroertje en een stiefzusje. Veel dynamiek dus.
Het contact tussen mijn dochter en haar vader was een tijd lang minimaal. 'Mam, ik wil papa alleen met mijn verjaardag zien.' Op mijn vraag of ze haar vader niet vaker wil zien antwoordt zij resoluut. 'Nee mama, na die dag met papa weet ik dat ik hem daarna lange tijd niet zie.' De tranen biggelen over haar wangen. Ik vertaal: 'Als je papa vaker ziet voel je ook vaker dat je hem mist en dat maakt je verdrietig.' Ze knikt bevestigend.
Ineens was dat gevoel er .... het gevoel van er niet bij horen, buitengesloten voelen. Na twee weken vakantie in Italië met ons samengesteld gezin vloog ik met onze gezamenlijke dochter en mijn dochter terug naar huis. Mijn partner neemt de auto met zijn twee kinderen uit een eerdere relatie. Vanuit praktisch oogpunt was opsplitsen een goed besluit. Vier kinderen op een te krappe achterbank is gewoon geen goed idee. Tevens was dit een geschikt moment voor mijn partner en zijn kinderen voor extra quality time door 2 nachten Milaan aan de vakantie vast te plakken.
13 jaar geleden ging ik met mijn dochters en mijn nieuwe man samenwonen. Er kwamen nieuwe huisregels. Mijn man had meer regels dan wij gewend waren. Het was even wennen. In de loop der jaren vonden mijn dochters dat hij zich overal mee 'bemoeide'. Met hoe lang ze op de computer mochten of hoe laat ze naar bed moesten. Dat zijn geen regels.
Een rustige vrijdagavond op de bank, lekker The Voice Kids kijken met mijn partner en jongste stiefdochter. Heerlijk onderuit, na een week hard werken even met de pootjes op de bank en niet na hoeven denken, heerlijk relaxt, zou je denken.
Toen we samen gingen wonen was het leuk. Het ging goed. En ergens begon de strijd tussen mijn jongste en mijn man. Een strijd die zich langzaam op bouwde en met de jaren vervelender werd. Het was voor niemand leuk. Ik voelde er me steeds tussen zitten. In een spagaat, en ik laveerde van de ene naar de ander. Ik vertaalde, 'hij bedoelt zij meent het niet zo'. 'als jij nou begrijpt dat hij/zij..' Mijn man zocht mijn steun en kreeg iets anders. Ik luisterde naar beide als ze weer eens iets te klagen hadden, zo voelde ik dat. Ik was meer bezig met Redden dan met het laten zijn.
'De relatie van Dana is voorbij en nu dringt ze zich op aan mijn Tim! En weet je wat zo frustrerend is? Hij zegt altijd maar 'ja' tegen haar. Wat ze ook maar wilt van hem. Moedeloos word ik ervan! Het lijkt alsof ik er helemaal niet toe doe als zij in beeld is. ' In een stortvloed legt Christa haar verhaal op tafel, doorspekt met verdriet en ongeloof. 'Misschien moet ik mijn relatie maar opbreken. Ik kan niet tegen Dana op. Ik krijg geen kans om mijn liefde voor Tim minstens evenveel waard te laten zijn.'
Heb jij je ook weleens afgevraagd hoe jouw kinderen zijn bij je ex-partner en zijn gezin? Ik weet nog goed dat mijn ex-partner het nieuws vertelde dat hij een nieuwe vriendin had. Voor mij was het geen onbekende, ze kenden elkaar van werk. Ik vond haar altijd al een mooi mens. En dat zij elkaar leuk vinden begrijp ik wel; ze delen dezelfde interesses en hebben dezelfde stijl van leven. Ik merkte dat ik het spannend vond hoe dat nieuwe gezinnetje functioneert.
Ze zit tegenover mij en weet even niet waar ze het zoeken moet. 'Ik wil gewoon een uur klagen, alles eruit gooien, dan zal het daarna wel weer gaan met mij.' Ze lacht om zichzelf, als een boer met kiespijn. Ze hebben net een flinke periode van voorbereiding op het samenwonen afgerond en nu is het zover. Ze woont samen. Samen met haar 3 kinderen, haar lief en zijn drie kinderen.
In ons leven kennen we veel nieuwe situaties. Waarschijnlijk is het starten van een samengesteld gezin en het leven daarin er eentje van. Toch komen we juist ook in ons leven in nieuwe situaties pijn tegen die je laat reageren met een emotie die veel groter is dan wat er op dat moment gebeurt. En je bekend voor komt uit andere, eerdere situaties.
'Ik heb geen idee hoe dat moet, stiefouder zijn. Kan jij me dat vertellen?' vraagt een cliënt bij ons eerste gesprek? 'Tsja..', antwoord ik. 'Natuurlijk zijn er gouden regels en toch is niet één situatie en dynamiek gelijk. Het is zoeken naar hoe 'stiefouder zijn' in jullie situatie én voor jou werkt' zeg ik.
Mijn ex en ik hebben een vechtscheiding gehad. Toen ik mijn huidige man leerde kennen, heeft hij de slechte kant van mijn ex ontmoet. Hij heeft ervaren hoe agressief hij reageerde naar mij en naar de kinderen. Hij kent zijn lieve kant niet. Hij heeft niet, zoals ik, 10 jaar geschiedenis met hem, met veel mooie momenten en herinneringen. Voor hem was het een naar persoon die zijn vriendin/vrouw en haar kinderen kwaad doet.
YES! We gaan op skivakantie en wel met zijn zevenen Wij vinden het echt een feest om met elkaar op skivakantie te gaan. Een doe-vakantie waar iedereen met volle teugen van geniet. Wel is het een hele organisatie: alleen al om voor ons samengestelde gezin (2 volwassenen en 5 kinderen) een passend skigebied te vinden en de goede accommodatie te regelen.
Tegenover mij zitten onze kinderen met bedrukte koppies aan tafel en kijken ons met grote ogen aan. "Wij vonden die vakantie hartstikke leuk hoor, wij kenden elkaar alleen nog niet zo goed!" zeggen ze in koor. Inmiddels zijn het allemaal…
'Wat is mijn rol in ons samengestelde gezin? Want ik weet het niet meer en misschien heb ik het wel nooit geweten' Dit is de meest gestelde vraag en uitgesproken zorg van stiefmoeders in onze Stiefgoed-praktijken. Pijnlijk! Omdat het niet weten waar je wel of niet van bent en waar je hoort, zo ontheemd voelt. Cliënten omschrijven dit als diepe eenzaamheid in het gezin en soms ook in de relatie, terwijl juist deze relatie de reden was om een stiefgezin te vormen.
Het vormen van een nieuw gezin is niet iets wat je even doet, ondanks dat je hart overloopt van nieuwe liefde. Het vraagt inzet, doorzettingsvermogen, een groot hart en vertrouwen. Wat ervoor zorgt dat een nieuw gezin niet vanzelfsprekend slaagt…
Geen resultaten