Een overtuiging, wat moet je ermee?

Een overtuiging, wat moet je ermee? Tsjonge jonge, wat heb ik lang verstrikt gezeten in mijn eigen overtuiging(en). En wat heb ik er last van gehad. Ik vond namelijk dat de scheiding van mijn lief wel heel erg lang op…

Een overtuiging, wat moet je ermee?

Tsjonge jonge, wat heb ik lang verstrikt gezeten in mijn eigen overtuiging(en). En wat heb ik er last van gehad. Ik vond namelijk dat de scheiding van mijn lief wel heel erg lang op zich liet wachten. Ik vond er nog heel veel meer van. Ik vond wat van hem. Ik vond wat van haar. Ik vond wat van de tijd. Ik vond wat van de advocaat. Ik vond iets van het proces.
En, achteraf gezien, heeft het mij en onze relatie heel veel stress opgeleverd. Als ik terugkijk voel ik vooral strijd.

Dat is wat ik ook vaak hoor in mijn Stiefgoed praktijk in Rotterdam, strijd. Strijd met de ex. Of strijd met elkaar om ‘iets’. Bijvoorbeeld omdat zij vindt dat hij zijn dochters teveel verwend. Zijn dochters onnodig naar huis brengt, ze kunnen toch zelf als we afgesproken hebben dat we ze willen opvoeden naar zelfstandigheid? Of dat hij vindt dat zij teveel vast houdt aan regels in huis, het is toch niet erg als hij die was voor zijn zoon even in de wasmand gooit? Of dat zij vindt dat hij veel te toegeeflijk is naar zijn ex, ze hoeft maar te piepen of te dreigen en daar vliegt hij al…. Of hij vindt dat zij te toegeeflijk is naar haar ex…waarom reageert ze gelijk op elk appje?

Kortom, we hebben ons mening heel snel klaar over onze partner,  onze ex en ook vooral over de ex van onze partner. En wat levert onze mening op?
Ten eerste levert dit in de relatie veel strijd op. Ten tweede kan je mij niet wijsmaken dat het jou rust en blijheid oplevert. Integendeel. Uit ervaring (lees hierboven) weet ik dat het heel veel strijd, stress, frustratie en verdriet oplevert. Was dat nou allemaal echt nodig (geweest)?
Mmmmmm bij mij heeft het, als ik eerlijk ben, niks positiefs opgeleverd.

Uiteindelijk heb ik mijn strijd los kunnen laten. Een collega vertelde me toen namelijk over Byron Katie en haar vier wereldberoemde vragen:

1. Is het waar (wat je denkt)? (ja of nee, bij nee ga door naar vraag 3)
2. Kun je absoluut weten of het waar is? (Ja of nee)
3. Hoe reageer je, wat gebeurt er, wanneer je die gedachte gelooft?
4. Wie of wat zou je zijn zonder de gedachte?

Het gaf mij het inzicht dat ik zelf de veroorzaker was van mijn eigen onrust en frustratie. Natuurlijk hoefde mijn lief de scheiding op mijn manier, in mijn tempo te doen. Dat stond nergens in het wetboek geschreven dat het zo moest! Het was zijn scheiding en het was niet aan mij om hier op welke wijze dan ook mijn stempel op te zetten. Het was mijn plek niet.

De vragen van Byron Katie hebben mij toen enorm geholpen. Door in te zien wie ik gefrustreerd en wel was, door mijn gedachten te geloven. En ook door de ontzettend grote vrijheid en liefde te voelen en te visualiseren wie ik was zonder die belemmerende overtuiging.
Het loslaten van je overtuiging is voor veel mensen meestal nog wel ‘een ding’. De vraag “Wie of wat zou je zijn zonder die gedachte?” hielp mij enorm. De vraag en vooral het vrij gevoel kwam binnen. Ik nam het besluit om het los te laten.
Het zal jullie vast niet verbazen dat relatief kort daarna de scheiding van mijn lief en zijn ex een feit was…. Loslaten schijnt namelijk iets op te leveren…

En ja, als ik overtuigingen hoor in mijn praktijk ga ik eerst op onderzoek uit om te weten waar de overtuigingen vandaan komen. Is het bijvoorbeeld een ouderboodschap?
Over ouderboodschappen heb ik met mijn collega Margarita Bernal twee podcasts gemaakt, waarvan deel 1 reeds online staat en deel 2 over niet al te lange tijd online komt: https://soundcloud.com/user-447423963/op-zoek-naar-de-liefde-serie-4-afl-4-margarita-bernal-special-ouderboodschappen
Of komt het ergens anders vandaan?
Ook nemen we de vier vragen door. Het is verbluffend om te zien hoe het werkt. En welke ruimte er ontstaat. En hoe je de regie kan pakken op jezelf.

Een voorbeeld hierin wat ik nooit zal vergeten…. ik deed een coachopleiding en had een superleuke studiegenoot, we deden veel opdrachten samen. Haar ouders hadden haar opgevoed met de boodschap “Waar je aan begint, maak je af.” Door prive-omstandigheden werd de opleiding voor haar zwaarder en zwaarder. Zij had de overtuiging dat zij de opleiding dus echt af moest maken, want anders zou ze het niet goed doen in de ogen van haar ouders en ‘slecht zijn’. Je voelt ‘m waarschijnlijk al aankomen…zij stopte de opleiding en juist dat was een succes voor haar.
(En in dit geval wel heel jammer voor de groep en voor mij, maar daar ging het niet om!)

Wil je meer weten over deze vier vragen? Er zijn boeken vol over geschreven, er zijn opleidingen over… Er is een Nederlandse talige website van Byron Katie en The Work.

Wat zijn jouw overtuigingen en hoe ga je hiermee om?

Annette@stiefgoed.nl

Deel dit artikel op...

Linkedin WhatsApp