Word ik als moeder buitenspel gezet en kent zijn stiefmoeder haar plek niet?

Mijn ex en ik zijn al ruim 10 jaar uit elkaar en hebben samen een zoon van 12. Sinds mijn zoon 12 is wil hij niet meer bij mij zijn moeder op bezoek Hij heeft er voor gekozen om fulltime bij zijn vader en zijn vrouw te wonen waar hij al 10 jaar mee samen is te wonen. Hij wil echter niet meer bij mij slapen of op bezoek komen. Ik heb over het algemeen een goed contact met mijn ex en zijn vrouw. Wat ik wel zie is dat zijn vrouw zich opwerpt als moeder in plaats van stiefmoeder zij hebben het zo geregeld dat de stiefmoeder de zorg op zich neemt voor mijn zoon als hij daar is. Mijn ex voelt zich daar blijkbaar prima bij.het probleem is echter dat ik steeds meer en meer langs de zijlijn wordt gezet.Mijn zoon voelt zich goed bij zijn vader en stiefmoeder. Sinds hij 12 is nu een half jaar heeft hij ervoor gekozen om fulltime bij zijn en zijn vrouw te wonen. Het probleem is dat hij geen behoefte meer heeft om naar mij zijn moeder toe te komen niet voor nacht en ook die voor een dagdeel. De weinige keren dat wij afspreken om bijvoorbeeld ergens wat te gaan eten samen met zijn oudere zus uit een andere relatie,wordt hij letterlijk ziek. Dat ziek zijn hoofdpijn en overgeven dat heeft hij al jaren. Niet alleen als hij naar mij toe moet ook als hij naar zijn vader toe moest naar vriendjes of naar opa en oma. Ondanks dat ik een goede relatie heb met mijn ex en zijn vrouw moet ik wel al met lede ogen aanzien hoe stiefmoeder zich steeds meer en meer als moeder profileert en letterlijk haar plek niet kent. Ik zie dat mijn zoon al jaren in een loyaliteitsconflict zit en dat hij zijn liefde voor mij niet durft te tonen. Hij wil mij bijvoorbeeld nooit zoenen als zijn vader of zijn stiefmoeder erbij is. Het is zelfs zover dat bijvoorbeeld bij de slot musical van school mijn zoon aangeeft liever zijn stiefmoeder dan mij erbij te hebben. Ik heb altijd een liefdevolle relatie met mijn zoon gehad maar ik heb wel gezien dat hij zeg in een loyaliteitsconflict bevindt. Dit wordt echter gebagatelliseerd door zijn vader en zijn vrouw. Naast het feit dat ik mijn zoon natuurlijk enorm mis maak ik mij grote zorgen over het feit dat hij letterlijk ziek wordt als hij naar mij toe moet gaan. Mijn inziens pampert mijn ex en zijn vrouw mijn zoon enorm waardoor hij niet gestimuleerd wordt naar mij toe te gaan. Ik zie dat mijn zoon het inmiddels een gedoe vindt om de confrontatie met een bezoek aan mij aan te gaan en dus liever helemaal geen contact meer heeft dit is natuurlijk heel erg Pijnlijk voor mij als zijn moeder maar dit lijkt mij ook niet goed voor mij zoon zelf. Ik probeer al jaren hulp te zoeken voor mijn zoon bijvoorbeeld speltherapie maar mijn ex gaat daar steeds niet op in of houdt mij aan het lijntje met vage beloftes. Mijn inziens zien zij niet wat voor probleem hier ten grondslag aan ligt en dat de reactie van mijn zoon op zijn eigen moeder niet gezond is. Ik heb altijd een goede band met mijn zoon gehad maar ik heb wel gezien dat hij erg naar zijn vader toe trekt en dat zijn stiefmoeder die zelf geen kinderen heeft zich teveel als moeder heeft opgeworpen. Graag zou ik eens met een ouder hier over van gedachte wisselen.