Beste iedereen,
Ik ben Richard. Bijna 50 en vader van 3 volwassen dochters. Ik ben inmiddels twee jaar getrouwd. Ik heb momenteel (nog) geen vraag maar wens mij even voor te stellen. Mijn kinderen vormen geen onderdeel van het gezin. Mijn vrouw heeft 4 kinderen waarvan er nog twee in huis wonen. Ze zijn respectievelijk 13 & 14 jaar. Wij wonen niet samen. Wij hebben beiden ons huis. Als de kinderen volwassen zijn dan komt ze bij mij wonen. Dat is niet ver uit de regio. 75 km. In de eerste aanleg van onze relatie was ze een week op en een week af bij mij. Dat was fijn en ik voelde mij gehoord en gezien. Wat opvalt is dat ze steeds minder kwam. Ze heeft haar verplichtingen rondom de kinderen. De oudste van bijna 22 vormt een behoorlijk probleem. De ena oudste dochter claimt de moeder ook behoorlijk en spamt haar met appjes. De jongste zoontje heeft eenzijdig besloten full time bij mam te komen wonen. Resultaat: mams komt bijna niet meer bij mij. Ik vind dat niet leuk want mijn woonvorm is een groot deel van mijn en onze identiteit. Voorts heb ik het gevoel dat ik dan maar steeds naar haar moet gaan terwijl ik ook erg graag in mijn huis ben. Mijn vrouw zegt haar zoontje niet te kunnen weigeren en voelt zich ook tussen de wal en het schip want ze weet dat ik dit niet leuk vind. Ik kies er dan steeds vaker voor dan maar alleen in mijn huis te gaan zitten. Ik mis haar dan wel. Ik ervaar een soort van eenzijdigheid. Dus toch een vraag.
Please login or Register to submit your answer