Mijn situatie
Woon samen en ben getrouwd met een man met 2 kinderen uit vorige relatie. Zoon 12 dochter 9. Wij zijn bijna 5 jaar samen en hebben samen een zoontje van 2. Mijn man heeft co-ouderschap. Zijn kinderen zijn er de ene week van donderdag tot zaterdag en andere dag van donderdag tot zondag. De weekeindes is mijn man heel anders tegen mij dan door de weeks. Hij vind het nodig me dan te treiteren, en met name zijn zoon vindt dit grappig. Voor dat ik zwanger werd van onze zoon' ging ik nog wel eens mee motor rijden, achterop ik vond dit altijd heerlijk omdat dit het enige was wat ik met hem samen kon doen. Speciaal ervoor heel pak met helm aangeschaft. Hij is een huismus die niet zoveel behoefte heeft aan avondje uiteten of bios of weekeinde samen weg. Dit gebeurd dan dus ook nooit. Nu is het zo dat hij uit het niet ineens gaat rijden met zijn zoon. Dit vind ik heel moeilijk. In mei zou hij op een zaterdag naar juwelier met mij voor cadeau voor mijn nverjaardag. Die vrijdag zitten we aan tafel zegt ie tegen zijn zoon wat wil je volgende week voor je verjaardag hebben. Een motorbroek en hup volgende dag naar de winkel en broek gekocht. Ik moet eeuwigheid zeuren anders krijg ik niks en hij is ipv met mij naar juwelier te gaan' motorbroek gaan kopen met hem. Sindsdien elk weekeinde raak ze gaan rijden. En ik vind het zo verschrikkelijk dat ik buitenzinnen woest wordt op het moment dat hij het " mededeelt" niet overlegt maar meld. Hef erge is ook dat zijn zoon behalve de broek mijn spullen moet dragen.Ik voel me zo opzij geschoven maar begrijp niet dat ik zo woest wordr als hij het zegt. 3 weken geleden gesprek gehad en gezegt hij mag t spul hebben ik hoef het niet meer. Im moet er afstand van doen en t loslaten. Ik wil dit niet delen ik hoef het niet meer. Geprobeerd uit te leggen waarom dit zo'n isshue is voor mij. Hij begrijpt t niet en wil t niet begrijpen, ik ben jaloers punt. Ik heb gevraagt aan hem rekening te houden met mij en t niet steeds in mijn gezicht te gooien en te overlegven. Ging hij doen, ik was super blij met ons gesprek. 2 dagen later zeg ie s'morgens ik ga zo rijden met J hij zou dat de volgende dag gaan doen omdat ik moest werken en hij vrij zou zijn en de kids bij ons zouden zijn. Ik werd woest. Hij heeft uiteindelijk hem afgebeld, nadatbik hem witheet had gemeld dat het hele gesprek van 2 dagen ervoor dus geen zin had. Waarin ik trouwns vermeld had dat ik me had door laten verwijzen om met iemand te gaan praten en er aan te gaan werken. Een week later flikt ie het zelfde weer. 10 uur s' avonds meld hij even dat hij volgende ochtend gaat rijden met hem. Weer werd ik woest. Ruzie, gezeur allom. Uiteindelijk ben ik zo uitgevallen tegen hem over zijn zoon waar zijn zoon bij was. Hrt liep zo hoog op dat mijn man dreigde met scheiding.Zijn zoon zit van smorgens tot einde van de middag alleen maar te gamen, en dan moet ie naar beneden komen en dan gaat ie op zijn telefoon , mijn man vind dat prima, zjjn dochter speelt veel buiten met buurtjes en maakt , bakt dingen etc. Bij zijn ex mag J maar uur per dag gamen. De dochter van mijn man baalt dat mijn man altijd wat doet met J en niet met haar. Hij gamt wel eens mee, gaat motor rijden met hem, auto wassen of klussen. Ik heb mijn man hier op aangesproken maar volgens hem onzin. Nu heb ik een hele duidelijke afspraak gemaakt met mijn man dat de komen 1.5 maand er niet wordt gereden, omdat dit olie op het vuur gooien is en ik steeds meer hekel krijg aan zijn zoon. Ik moet hier aan werken maar dat kan ik niet alleen. Als hij per se moet gaan rijden moet hij t 2 dagen van te voren melden xan kan ik me er op in stellen en weg zijn als ze gaan en terug komen. Ben erg benieuwd hoe dat nu gaat worden. Zie op tegen de weekeindes als J er is. Snap niet waarom ik me zo irriteer aan hem