Sta jij op de juiste plek? Of heb je het gevoel dat je buitengesloten wordt? Er niet bij hoort?
*Wie ben ik*
Mag ik mijzelf even voorstellen?
Mijn naam is Annette Burgers en sinds kort zelfs Burgers Beerlage, want op 25 september jongstleden ben ik ….. getrouwd! Inmiddels ben ik 57 jaar jong. En heb ik eigenlijk al 27 jaar ervaring in ‘samengestelde relaties’. Alleen noemden we dit jaren geleden niet zo.
Toen ik 4 jaar oud was, gingen mijn ouders scheiden. Ik kan me daar niets meer van herinneren, behalve dat ik later op de basisschool altijd aan mijn vriendinnetjes vroeg of hun vader thuis was, als ze vroegen of ik kwam spelen. Ik vond dat maar heel ongemakkelijk, zo’n man in huis.
Ik trouwde met een superinteressante, lieve, iets oudere man afkomstig uit Uruguay en die als politiek vluchteling naar Nederland was gekomen. Het waren 10 mooie jaren maar op een gegeven moment liep het niet meer en toen zijn we gescheiden. Helaas overleed hij daarna veel te snel.
De scheiding en zijn overlijden hebben ongelooflijk veel invloed op het leven van mijn kinderen (en mij) gehad. Ik voelde me geen 100, maar 300% verantwoordelijk voor ze. 100% als moeder, 100% als vader en 100% ter compensatie om het verdriet weg te willen werken. dat dat onmogelijk was, begreep ik pas veel later.
Sinds mijn scheiding kwam ik terecht op de ‘relatiemarkt’ …. En ik heb sindsdien heel veel ervaring op mogen doen. Ik ging ‘Op Zoek Naar De Liefde!’ Ik heb diverse malen de liefde gevonden. Echt. En heb prachtige ervaringen en herinneringen in mijn hart in gouden laatjes kunnen stoppen. Ik ben dankbaar. En in 2020 kwam ik een 2.00 meter lange man tegen waar ik niet omheen kon, toen hij me aansprak.
* Getrouwd *Ik ben vers getrouwd! Op 14-2 vroeg hij mij ten huwelijk….
Ik had nooit kunnen denken dat ik na mijn eerste huwelijk (getrouwd op mijn 24ste en gescheiden op mijn 30ste) het ooit nog aan zou durven om JA te zeggen! Maar ik deed het en alle angst is weg!
En het voelt echt HEEL anders dan alleen samenwonen. Dit is echt even serieuzer. Voor mij. Zo voelt dat.
Matthijs en ik zijn elkaar tegengekomen in de Bijenkorf. Ik stond een zonnebril te passen en daar was hij! Ik voelde zijn ogen prikkend observeren en hij sprak me aan…..
We gingen een klein stukje door de stad lopen, want ik vond het, om mijn moverende redenen ongepast om op zijn uitnodiging, een drankje op de GROTE MARKT in te gaan.
Matthijs heeft vier kinderen. En ik heb dan ook in mijn liefdesverklaring op ons huwelijk JA gezegd tegen zijn kinderen. De oudste drie zijn biologische kinderen vanuit zijn eerste huwelijk. Zijn jongste zoon is de zoon van zijn tweede ex vrouw en haar overleden man. Na dat huwelijk heeft hij deze zoon gewoon meegenomen onder zijn vleugels. De liefde was er en is gebleven.
Toen ik dat verhaal voor het eerst hoorde, smolt ik. Vader zijn betekent ook erg veel voor Matthijs. Dit omdat hij zelf ook zijn vader te jong verloor. En inmiddels heeft hij, op zijn eigen wijze, ook mijn kinderen omarmt. Sinds mijn scheiding en ondanks dat er echt wel een rij aan mogelijk kandidaten voor ‘stiefvader’ voorbij gekomen is, was er door mijn kinderen niet op die wijze naar gekeken. Het waren ‘mijn vriendjes’. En nu, en zeker nu we getrouwd zijn, voelt dat heel erg anders. Maar hey….. niet elke stiefvader houdt in het Spaans (een taal die hij niet spreekt) een speech als zijn stiefdochter haar ceremoniële trouwfeest in de tuin heeft. Hij deed het! Dit was ontroerend en hilarisch tegelijk.
Hij had al kleinkinderen. Ik heb al wat kunnen oefenen met zijn kleinkinderen. Ik neem bij hen een bescheiden plek ik. Ze hebben al twee oma’s, twee opa’s en ook een stiefopa….en ik ben het laatst ‘aan komen waaien’.Het samengestelde gezin blijft een uitdaging. Maar na 27 jaar ervaring(geloof me, met ongelooflijk veel hobbels en ‘vechten voor mijn plek’) in verschillende relaties en heel wat studies, en de ervaringen opgedaan in mijn werk als stiefcoach, heb ik inmiddels kunnen groeien tot ‘de beste versie van mezelf’ als relatiepartner, en nu zelfs als ‘echtgenote van’.
Door schade en schande. In zon en schaduw. Door weer en wind. Er is hoop! Het werkt! En hoop doet leven. En hoop belemmert ook berusting. Als een relatie niet werkt en je hebt teveel hoop dat de ander verandert, dan kan je van een koude kermis thuiskomen. En dan belemmert die hoop de berusting weleens… en blijf je in een relatie ten koste van jezelf.
* Het moeilijkste voor mij *
Ik weet inmiddels heel goed wat voor mij het moeilijkste is en wat nog elke keer weer mijn valkuil en mijn thema is.
Mijn moeder vertelt mij al mijn hele leven dat mijn vader mijn oma belde na mijn geboorte en zei “Het is helaas een meisje.”
Tijdens een van mijn vele coachopleidingen zei ‘de coach’ en ‘wat betekent dat voor jou?’
Ik gaf aan dat het eigenlijk mijn ene oor in en mijn andere oor uit ging. ‘Ja dat snap ik wel’, zei zij, ‘want wat gebeurt
er als je het binnen laat komen?’
En geloof me, toen kwam ie binnen! Altijd me afvragen of ik ergens mocht zijn. Op werk in een team. In de
samengestelde relaties waar ex-en nadrukkelijk aanwezig waren. Terugkijkend heb ik hier persoonlijk veel te veel
negatieve energie in gestoken. Het gevecht met die ex. Dat doe ik niet meer.
In het begin van de relatie met Matthijs heb ik, na de opname van mijn podcast met Els van Steijn, heb ik dit
anders aangepakt. Ik heb een symbolisch DANKJEWEL gegeven aan al zijn ex vrouwen vóór mij. Zij hebben hem
mede gevormd tot wie hij is. Ze hebben hem allemaal laten lopen zodat wij elkaar tegen konden komen.
En, eerlijk is eerlijk, ze maken zijn leven ook niet zuur. Het is de eerste relatie dat ik op een verjaardag van zijn kinderen
of kleinkinderen kom en gefeliciteerd wordt door zijn ex. Er is acceptatie. En dat scheelt heel erg veel.
Kortom, misschien word ik door mijn leeftijd geholpen. En heb ik ook echt mezelf geholpen door me veilig te voelen
in mezelf, mezelf de waarde te geven die ik verdien, zonder dit te projecten op ‘zijn ex’. En oh!!! Wat voelt dat zoveel
beter! Het is zalig om echt naast elkaar te staan in de relatie. Een stevig fundament te hebben. Als nieuw(ste) vrouw in
een systeem is het kennen van je plek & vertrouwen hebben in jezelf. Liefde voor jezelf, keuzes uit liefde en vertrouwen,
inachtneming van de liefde van je partner voor zijn kinderen zijn de ingrediënten voor een mooie basis. Geloof in jezelf.
Het kan. Als je op de juiste plek staat.
* Topsport *
In mijn praktijk kom ik heel veel vrouwen, en overigens ook heel veel mannen, tegen die het gevoel hebben buiten
gesloten te worden, niet serieus worden genomen, en niet te weten wat hun plek is.
Geloof me, het Stiefgoed programma, wat we in overleg samen maken op basis van jullie situatie, werkt!
Meld je aan voor ons gratis inloopspreekuur (op afspraak), we kijken dan hoe we jou en jullie kunnen begeleiden
naar meer rust en harmonie in jullie samengesteld gezin. Meer opererend vanuit een TEAM. Schouder aan schouder
naast elkaar staan en leiding geven aan je samengesteld gezin. Bij ons krijg je kennis en inzicht. Bij ons krijg je de
technieken en tactieken mee. Zodat jullie die thuis, als echte topsporters, gaan intrainen…. want het samengesteld
gezin is prima te doen, als je weet wat je doet en waar je leiding aan geeft. En natuurlijk, als je op de juiste plaats staat!
Ik wens jou en jullie dat jullie in 2022 echt ook op de juiste plek staan!
https://www.youtube.com/channel/UCJCMNzYOKhEVlOipyQOPCtw
Met liefs, Annette
Annette@stiefgoed.nl