Verhuizen. Kanovaren. De ultieme relatieproeven. Is dit herkenbaar? Ik vertel je het verhuisverhaal van afgelopen weekend toen mijn lief (superlief, de hele dag vrij gemaakt) en ik mijn praktijk gingen verhuizen. Van Rotterdam naar Den Haag.
Daar er behoorlijk wat reclame op de ruiten van deuren zat, had ik mijn lief gevraagd of hij zo’n krabbertje voor plakband eraf te halen had. En hij bleek ook een bepaald spul te hebben om erop te spuiten en dan zou het sneller oplossen. Dat klonk heel erg goed.
Hij plaatste ‘s ochtends de grote aanhanger achter zijn auto en we gingen volle kracht vooruit. In de auto viel mijn oog op zijn krabbertje. ‘Wat is dit’, vroeg ik, ‘dit is toch een ijskrabber?’ Volgens mijn lief was het prima geschikt voor de stickers, ‘dat ga je vanzelf wel zien,’ zei hij. En ik dacht in stilte: ‘ik zeg maar niks.’
In mijn praktijk aangekomen, verdeelden we zonder problemen de taken. Ik ging de dozen inladen met de boeken en de spullen en hij ging aan de slag met de stickers. Zo gezegd, zo gedaan. Maar al gauw schrok ik van de herrie. Het leek wel of de deur naar binnen kwam vallen. De ijskrabber natuurlijk! Mijn lief is 2 meter groot en nogal sterk. Dus met zo’n ijskrabber gaat het er nogal hardhandig aan toe.
Uiteindelijk ging het hem sneller af door iets meer van dat spul te spuiten en met een gewoon mes een beginnetje te maken. Prima! Alledrie de stickers verdwenen als sneeuw voor de zon. (Zo ongeveer dan.)
We dronken een koffie (hij) en een thee (ik) en pakten de laatste dingen in. Hij stond te twijfelen bij de Ikea kast. Uit elkaar halen of zo versjouwen? ‘Als het sneller is om ‘m uit elkaar te halen, doe je dat.’ En inderdaad, de kast was best snel uit elkaar. De kleine ronde houtjes die de planken vastmaken vlogen wel de kamer rond…..
De bank was wel een ding. Je moet weten dat ik 2 hoog zat en de bank een jaar geleden ook naar boven gesjouwd was door een andere meneer en ondergetekende. Mijn lief wil altijd zelf iets onderzoeken, haalde de poten onder de bank vandaan en wilde de bank toch in de lift krijgen. Daar ik heen en weer aan het lopen was, heb ik hier niks van meegekregen. Toen ik het verhaal hoorde dacht ik wel: ‘Hihi is dit hoe het voor mannen werkt? Ik krijg ‘m vast wel in de lift!?!!’ Nee dus!
Uiteindelijk vonden we een manier om de bank een soort van naar beneden te laten glijden, te draaien en weer een etage lager te krijgen. Heel wat makkelijker dan vorig jaar omhoog. Dat was teamwork, trots op ons.
Enfin, voldaan reden we naar het benzine station alwaar ik de allerheerlijkste broodjes haalde. Ik ga dit benzine station ook zeer missen want ik heb me kilo’s vol gegeten aan hun eierkoeken! (Enfin, beter nu van niet, want anders kan ik mijn trouwjurk niet meer aan!) Dooooooooor naar Den Haag!
Uitladen. Alles naar de nieuwe ruimte brengen. De planten waren ietwat gehavend. Er was slechts een glas gebroken, het viel allemaal reuze mee. Mijn lief begon aan de kast. Dat moest eerst, anders kon ik de boeken en spullen niet inruimen. Help! Er ontbraken wat houtjes…….en er waren ook wat houtjes gebroken. Enfin, hij gaat het wel even halen. Gelukkig zit dichtbij in de Fahrenheitstraat een PRAXIS-CITY en voor ik drie keer met mijn ogen kon knipperen was hij alweer terug.
En toen kwam het…..de ultieme relatieproef…..zoals gezegd, hij is groot en sterk. En ik hoop dat ik het mag zeggen…hij heeft ook niet zo heel veel geduld. Met grote verbazing heb ik zitten kijken en …. helaas ….. ik kon mijn mond niet houden. Ik was bang dat de kast echt in zou storten en vroeg hem net een paar keer teveel of hij iets voorzichtiger kon omgaan met de kast. De sfeer werd er niet beter op, zullen we maar zeggen. Herken je dat? Mijn lief gaf de Ikeakast de schuld. ‘Wat je bij Ikea koopt, kan je echt niet verhuizen, het is slecht spul, ik kan hier niks aan doen, de schuld is van Ikea.’
Laat ik nou onlangs een podcast opgenomen hebben met iemand die zeker stelt dat mannen altijd (eerst) de schuld buiten zichzelf zoeken. Enfin, ik werd geconfronteerd met zijn stelling en ja…het klopte. Ik was wel zo dom hierop in te gaan.
We waren allebei superblij en opgelucht toen hij de kast na heel veel zuchten en steunen toch in elkaar had. Dit voorkwam een lang(er) gesprek over de kast. We konden nu samen juichen, de kast stond!***
(*** Let op: de onderkant zit nu boven en de linkerkant staat nu rechts zodat je alle lelijke plekken niet ziet. Als je heel goed kijkt is de kast in het middens sinds de verhuizing, iets hoger dan aan de zijkanten. De boeken staan nu beneden in plaats van boven, ach, je bent een kniezer als je hierop let).
De kast stond! De verhuizing was een feit!
Toen we ‘s avonds met dochterlief een glaasje dronken konden we er ein-de-lijk echt goed samen om lachen. Dit was nog maar een praktijk verhuizing. Wat als we straks het hele huis gaan verhuizen?
Ooit ging ik met een andere meneer kanovaren in Zuid Frankrijk. Ook dat was voor mij een mega-relatieproef. Ik snap nog steeds niet wat we fout deden. Wij gingen achterste voren en alle andere mensen gingen gewoon vooruit. Bizar.
Wat is voor jou een relatieproef? Wat kan jij beter niet samen met jouw lief doen? Dankzij GOOGLE MAPS en alle navigaties zijn de ruzies in de auto natuurlijk al helemaal weg. Het is bijna onmogelijk om hier nog een flinke ruzie om te krijgen.
Oh ja, het nieuwe adres in Den Haag is:
Stiefgoed Den Haag West
Tauro S.02
President Kennedylaan 19
2517 JK Den Haag
Zit jij midden in een relatieproef? Maak een afspraak voor een gratis en vrijblijvend consult a 30 minuten. En zorg dat je er zo snel en goed weer uitkomt. Anders kom je op een glijdende schaal terecht. Als je niks doet, wordt het niet vanzelf beter. En geloof me, je kunt de lekkage beter repareren als de zon nog schijnt, dan als het met bakken uit de hemel komt.
Annette@stiefgoed.nl
Hartegroet,
Annette