Pé Hendriks

Mijn verhaal

“Ik dacht, dat doe ik even”, “zo moeilijk kan het niet zijn”. Met alle opgedane pedagogische ervaring in het onderwijs zou ik onze twee gezinnen wel samensmelten. Zelf was ik 38 met kleine kinderen en samen met mijn huidige partner en zijn kinderen, waren we opeens een “huis vol”.

We waren vooral verliefd en enthousiast, allebei een fulltime baan en een meer dan volle sociale agenda. Gezellig was het wel, we stonden op het hockeyveld, waren chauffeur voor de judo, basketbal en juichten langs de kant voor onze hardlopers.

We voelden ons in die periode vaak “de logistieke provider”: brengen, halen, brengen en weer halen maar “samen zijn” was lastig. Het feit dat onze kids daarbij in drie gezinnen functioneerde (ons gezin en het gezin van onze ex-partners) maakte het allemaal niet gemakkelijk.

Graag hadden we toen met een professional gesproken die ons tips had kunnen geven hoe we midden in deze heerlijke chaos ook nog gesprekken konden voeren met onze opgroeiende kids en later tieners. Inmiddels heeft iedereen een plek. For now, want een samengesteld gezin blijft je verrassen!

Hoe fijn is het nu om een organisatie als Stiefgoed te kunnen raadplegen waar je juist over alle onzekerheden die je tegenkomt, kunt praten. Het gevoel te hebben dat je er niet alleen voor staat want een nieuw gezin is samenwerken, maar ook samen eraan werken.