Voor de serie Ontrouw Insights, speciaal voor jou als je vreemdgegaan bent, bedrogen bent, of de derde bent in de driehoeksverhouding, sprak Annette Burgers met collega Cindy Schepers via Teams en zij spraken over wat Annette “de valse start” noemt: je bent verliefd, je gaat vreemd en je kiest ervoor om verder te gaan met je geliefde.
Het lijkt heel mooi, maar je hebt te maken met oordelen, verdriet, rouw, drama, en soms ook ongelooflijke woede om je heen. En dan hebben we het nog niet eens over het proces waar de kinderen doorheen gaan.
“30% van de koppels die ik begeleid in mijn praktijk zijn ontstaan vanuit de ‘tweede relatie”, vertelt Cindy
De valse start heeft Annette aan den lijve helaas zelf ook ondervonden. En Nathalie en Michael die zij onlangs heeft geïnterviewd hebben er 10 jaar over gedaan om echt goed verder met elkaar door te kunnen na hun valse start.
Hun verhaal hoor je trouwens hier: https://www.juttucoaching.nl/podcast-serie-18-ontrouw-insights/ aflevering 5
Wat is een valse start? Je bent verliefd en jij en je liefde denken erover om samen door te gaan. Dit is echte liefde, je hebt je soulmate gevonden, de seks is fantastisch en na lang of kort nadenken, kiezen jullie voor elkaar en verlaat je je gezin, je gaat scheiden.
Dan bast de bom, je (aanstaande) ex-partner komt erachter dat je vreemd gegaan bent. En vanuit verdriet, teleurstelling, wanhoop, woede, machteloosheid breekt dan een nieuwe fase aan. Zij (of hij) gaat tegengas geven, om het heel voorzichtig te zeggen. Jullie krijgen het gevoel dat de relatie tegengewerkt wordt. En dan kiezen de kinderen ook nog eens partij voor de achtergebleven en bedrogen moeder (of vader).
De roze wolk, de bubbel waar jullie inzaten als je samen was, en toen je het mooie plan bedacht om samen verder te gaan, komt in zwaar weer. Letterlijk komt die roze wolk in een woest orkaangebied terecht. En heb je je hier niet goed op voorbereid, en heb je door eigen thema’s zoveel last dat je je alles persoonlijk aan gat trekken, dan is de kans ontzettend groot dat je ingehaald wordt door de realiteit en dat de vurige, liefdevolle start een valse start wordt. Jullie verliezen elkaar in de macht van de omgeving, omdat jullie dit niet aan hebben zien komen en uitklaar gedreven worden. Zo erg, dat jullie nauwelijks meer die goede gesprekken kunnen voeren, die jullie in het begin van jullie relatie zo ontzettend goed wel samen konden voeren? Waar is die betovering gebleven?
Vergeet niet, dat relatieherstel na ontrouw normaliter gemiddeld genomen een halfjaar duurt, als je beiden de intentie hebt om samen verder te gaan. Nu is de plotselinge breuk er en is er geen periode van een halfjaar voor het herstel van vertrouwen, het praten zodat jullie kunnen begrijpen hoe het gat ontstaan is, waardoor de opening voor de derde is ontstaan.
De derde heeft namelijk altijd een functie.
Dus…het halfjaar van herstel is er niet en de achtergebleven partner zit daar met alle eigen verdriet en kan hiermee niet (meer) terecht bij degene die eigenlijk al langer geleden een zijslag genomen heeft en dus ver vooruit loopt in tijd, rouw en verwerking en afscheid nemen van de relatie.
Ik vroeg Cindy aan het eind van ons gesprek (de podcast staat in de pijplijn om gepubliceerd te worden, abonneer je via YouTube of Spotify op mijn podcast ONTROUW INSIGHTS) welke 5 tips zij heeft om de valse start te voorkomen?
1. “Rust. Ja, heel basic is adem in adem uit en dat bedoel ik letterlijk ja, want ik ik geloof heel erg in bewust te ademen om het zenuwstelsel rustig te krijgen, Maar ik denk, ik bedoel dat ook figuurlijk in zin van hè? Even uitzoomen, even kijken van wat gebeurt hier allemaal? Want onze verliefde gevoelens die maken dat we letterlijk een roze bril op hebben. En dat ook al denken we van, ja, maar bij ons is dat niet. Ik heb al menig stel zo begeleid, die bijvoorbeeld die op dat moment als het bij mij komen, nog minnaars zijn, maar dat de ex partners nog niet weten, dat ze binnenkort ex partner gaan zijn.
En wat ik dan denk belangrijk is, is dat je even pas op de plaats doet en soms zeggen mensen, ‘ja, maar ja, het is al te laat, ik heb al mijn huis opgezegd of dit of dat. Je kan altijd pas op de plaats doen, zelfs al ben je al meteen gaan samenwonen.”
2. “Probeer te kunnen verdragen dat de mensen in je omgeving een ander tempo hebben, dat zij verdriet hebben, dat zij boos zijn, dat zij met allerlei verhalen komen. Dat is super moeilijk, omdat dat soms als onrechtvaardig ervaren wordt. Dit omdat die verhalen niet kloppen, of omdat dat maar blijft duren, omdat dat een impact heeft op de kinderen. Dus wat ik denk dat daarin belangrijk is, is dat je leert om comfortabel te worden. Gevoelens en naar jezelf kijken, van wat gebeurt er met mij? Ben ik nog wel oké? Als jouw kind heel erg boos is, kan ik dat verdragen? Ook dat is weer dan met die dubbele gevoelens kunnen omgaan. Of ga ik dan meteen mee in het narratief? Ik ben een slechte ouder, of ik ben een slechte stiefouder, want dit hoor ik kinderen niet aan te doen. Kijken, wat gebeurt er hier nu? Eigenlijk kan ik zien dat mijn gevoel dat dat mijn gevoel is en dat de andere mensen uit het systeem andere gevoelens hebben dat dat hoort bij hun proces. Dat als ik hier een succes wil maken van dit verhaal, dat ik ook ruimte zal moeten laten voor dat proces, wat niet wil zeggen dat ik tot in het oneindige moet wachten tot mijn kinderen eindelijk oké zijn voor Ik kan gaan trouwen met mijn nieuwe liefde, hè?”
3. “Dingetjes, zoals rond die ruggengraat (beluister de podcast om meer te weten te komen over ‘de ruggengraat’, red.) van dat dat heel belangrijk is, bijvoorbeeld als ouders waar je heel erg in vast kan komen te zitten, is dat je dus geregeerd wordt door je schuldgevoel, waardoor defacto kinderen, als ze bij jou zijn, psychologisch eigenlijk geen ouder meer hebben. Want jij gaat gaat alleen maar de leuke ouder zijn. In Vlaanderen noemen dat wel eens “de curling ouder”, degene die zo het ijs zit weg te werken die alle alle obstakels eruit haalt, die de kinderen niet meer willen laten frustreren, want och arme, ze hebben al zoveel meegemaakt en dat is heel verwarrend.
Ja, de kinderen hebben veel meegemaakt en meestal hebben ze daar nog hulp in nodig en betrokkenheid in nodig en je doet er kinderen geen cadeau mee door dan de opvoeding gewoon maar te stoppen, of als kinderen de kaart trekken van “Als het zo zit, dan ga ik wel naar het huis van papa of mama hè? Pak dus je ouderrol op, met ruggengraat.”
4. “In eigen boezem kijken kan ik mezelf zien? Ik word geregeerd door schuldgevoel. Dat grijpt me naar de keel. Het gaat er niet over dat jij geen schuldgevoel meer zal hebben. Misschien ga je heel je leven wel schuldgevoel hebben, Maar het gaat erover dat je niet schuldgevoel bent dat je niet alleen vanuit schuldgevoel handelt, dat het schuldgevoel in jou de touwtjes in handen heeft. Dus wat ik met mijn koppel soms doe, met met ouders die daar last van hebben is, dan maak ik met hen een blad papier. Dan trek ik 1 grote streep in het midden van dat blad en dan in de linkerkolom en vraag ik, als je vanuit je schuldgevoel zou handelen, wat zou je dan doen? Wat zegt jouw gut feeling wat je hebt te doen hebt? En als je nu geen schuldgevoel zou hebben, wat zou je dan doen? Welke invloed heeft jouw schuldgevoel op jou?” En Annette vult aan: “En welke invloed heeft de angst dat je kind naar de andere ouder vertrekt op je?”
5. “In godsnaam, hè, je moet je zorgen delen met elkaar, als partners. Met elkaar blijven praten en de zorgen en gedachten van je partner ontvangen, voordat je hier een oordeel over hebt. Heel belangrijk voor koppels dat de communicatie tweerichtingsverkeer is, dat we echt die gelijkwaardige relatie gaan faciliteren, zeker in een samengesteld gezin.”
Annette maakt tijdens haar begeleiding gebruik van de IMAGO DIALOOG, de manier om echt en altijd overal met elkaar over te kunnen praten.
Zorg dat je deze podcast niet mist! Volg Annet Burgers met ONTROUW INSIGHTS op Spotify!
Het boek van Cindy is te koop: Het boek heet “Relatiesstress in je samengesteld gezin” en de ondertitel is groeien als koppel van spanning naar verbinding. Het is te krijgen in de reguliere boekhandel. En in Nederland in ieder geval via bol.com.
Note van Annette:
“Of je nu vreemdgegaan bent, of niet, systemisch gezien is dit heel belangrijk:
Op het moment dat je in een (nieuwe) systeem stapt, en er biologische ouders zijn, erken dan hun ouderschap en hun eerste plaats in het leven van jouw stiefkinderen.
Maak een buiging voor hun plek. Als je dat doet, zal het systeem jou ook beter kunnen ontvangen.
Ooit heb ik de ex van mijn toenmalige partner symbolisch bedankt en een buiging gemaakt. En mijn toenmalige partner idem dito betreffende de vader van mijn kinderen en alle andere vriendjes. Dat voelde goed om vanuit liefde, vertrouwen, acceptatie te kunnen doen. Geen jaloezie, maar dankbaarheid om onderstaande twee redenen.
Alle exen van jouw (nieuwe) partner, en zeker de andere ouder, hebben:
1. je partner losgelaten (of niet vast weten te houden in hun liefdesrelatie) zodat deze beschikbaar werd voor jou
2. je partner mede gevormd voor wie hij (zij) nu is met alle ervaringen goed en slecht
Als er eventueel daarna ruis gekomen is in de relatie tussen jouw partner en zijn (haar) ex, dan is er iets niet goed afgehecht. Ooit zijn die twee mensen samen gekomen uit liefde. Laat dit ‘nahuwelijk’ bij je partner en neem hier geen partij in.
Accepteer jouw plek in het nieuwe systeem. Ga in je kracht staan op jouw plek.”